در مجموع شاخص‌های اقتصادی این روزها در استان قم چندان وضعیت خوبی ندارد و هرچند بخشی از مشکل مربوط به کل کشور است، گویا در برش استانی هم اتفاق خاص و ویژه‌ای رخ نداده.
به گزارش تابناک قم، اگر به جدول هزینه و درآمد خانوار شهری بین سال‌های 92 تا 94 که مرکز آمار ایران اخیرا منتشر کرده نگاهی بیندازید و اگر روی نام قم حساسیتی داشته باشید، متوجه می‌شوید در سال 94 فقط استان قم رشد درآمد منفی در جدول دارد.
در این سال مردم قم مطابق این جدول به طور متوسط کمتر از 26 میلیون تومان بوده در حالی که این رقم در سال 93 به 28 میلیون تومان رسیده است. با توجه به این‌که نرخ بیکاری نسبت به سال گذشته افزایش داشته، معلوم نیست نرخ درآمد سال جاری مردم هم وضع بهتری داشته باشد.
رئیس سازمان برنامه و بودجه استان قم می‌گوید: بخشی از این موضوع به پازل جمعیتی استان قم مربوط است.
«سیدحسن رضوی» با اشاره به این‌که حدود 10 درصد جمعیت استان در حال حاضر اتباع خارجی هستند، می‌افزاید: شاخص‌های اتباع در مسائل اقتصادی بر مسأله درآمد عمومی استان اثر گذاشته است.
رئیس سازمان برنامه و بودجه استان قم با بیان این که ما در سال‌های گذشته هم پیش‌بینی می‌کردیم که از نظر عددی به خاطر وجود اتباع در شاخص‌ها و نسبت‌ها مشکلاتی داشته باشیم، اظهار می‌کند: اتباع معمولا درآمدهای خود را پنهان می‌کنند، در نهایت سرانه روند کاهشی می‌شود و به همین دلیل در سالنامه‌های آماری قبل این پیش‌بینی برای استان قم شده بود.
وی می‌گوید: از مرکز آمار خواسته در شهرهایی مانند قم که بیش از 10 درصد جمعیتشان را اتباع تشکیل داده‌اند، شاخص‌ها طور دیگری دیده شود که مرکز آمار قرار است این موضوع را بازنگری کند.
اوضاع اقتصادی جامعه بدتر شد
معاون برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه استان قم هم در مورد مسئله کاهش درآمد مردم قم در آمارها می‌گوید: در مطالعات مرکز آمار، برای درآمد افراد به خوداظهاری استناد می‌شود و نوسان‌هایی که در این زمینه رخ می‌دهد کاملا بر اساس اظهارات پاسخگو است.
«محمدجواد شاکرآرانی» معتقد است با وجود دقیق نبودن این اعداد باز هم نشان‌دهنده چیزهایی است حتی اگر نتوان به دقت به اعداد استناد کرد.
معاون برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه استان قم با بیان این‌که در این میان آنچه بیش از همه باید به آن دقت کرد فاصله‌ای است که بین هزینه و درآمد در جدول‌ها اتفاق می‌افتد می‌افزاید: این فاصله نشان می‌دهد چقدر درآمد مردم کمتر شده و در واقع چقدر اوضاع اقتصادی جامعه بدتر شده است.
کاهش قدرت خرید مردم
معاون برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه استان قم با اشاره به این‌که میانگین هزینه یک خانواده قمی در یک سال 19 میلیون تومان است، می‌گوید: اگر این هزینه را در 5 سال گذشته بررسی کنیم متوجه می‌شویم قدرت خرید مردم در طول این سال‌ها کاهش یافته است. در واقع وقتی درآمد به نسبت ثابت می‌ماند اما هزینه‌ها در یک دوره زمانی بالا می‌رود می‌توانیم نتیجه بگیریم در طی زمان فقر در استان توزیع می‌شود.
شاکرآرانی تک‌شهرستان بودن قم را در این موضوع هم مؤثر می‌داند و می‌افزاید: در قم 95 درصد مردم در شهری زندگی می‌کنند که هزینه زندگی در آن کلانشهری است اما در استان‌های دیگر بخشی از مردم در روستاها و شهرهای کوچک‌تر زندگی می‌کنند که هزینه کمتری دارد و این موضوع می‌تواند متوسط هزینه خانوار در قم را به نسبت افزایش دهد.
معاون برنامه‌ریزی سازمان برنامه و بودجه استان قم اظهار می‌کند: نکته دیگر این است که در استان قم حداقل 60 هزار طلبه داریم که با خانواده‌هایشان زندگی می‌کنند و عموم این افراد زندگی متوسط و پایین‌تر دارند و درآمدهای آن‌ها بالا نیست که این موضوع هم خود را در نمودارها نشان داده است.
در مجموع شاخص‌های اقتصادی این روزها در استان قم چندان وضعیت خوبی ندارد و هرچند بخشی از مشکل مربوط به کل کشور است، گویا در برش استانی هم اتفاق خاص و ویژه‌ای رخ نداده؛ حتی اگر شاخص‌های آماری هم چندان دقیق نباشند از این نظر که یک هشدار کلی برای توجه بیشتر به معیشت مردم در خود دارند، قابل طرح شدن هستند و باید به آن‌ها توجه داشت.
خطای آماری
مدیرکل هماهنگی امور اقتصادی استانداری قم معتقد است درج عدد منفی برای رشد درآمد در قم ممکن است یک اشتباه آماری باشد.
«مجید آوری‌فرد» می‌گوید: سال قبل در درآمدها جهش داشته‌ایم و معمولا وقتی جهشی رخ می‌دهد ممکن است موقت باشد یا مربوط به خطای آماری که همین موضوع موجب خواهد شد برای سال بعد درآمد پایین‌تر نشان دهد. به نظر می‌رسد درآمدی که برای مردم قم در سال 93 ذکر شده نوعی خطای آماری دارد؛ چراکه پیش از آن هم درآمدها یک ریتم طبیعی داشته و اگر میانگین رشد درآمد دوساله را در نظر بگیریم استان قم هم وضعیتی مشابه با کل کشور در رشد درآمدهی داشته است.
وی در عین حال می‌افزاید: وضعیت اقتصادی استان قم خوب نیست و تمام شاخص‌ها این موضوع را فریاد می‌زند.
آوری‌فرد ادامه می‌دهد: این موضوع را البته نمی‌توان نسبت به مدیریت کنونی تفسیر کرد چرا که در مسائل اقتصادی عملکرد خوب یا بد معمولا یک سال یا 2 سال بعد خود را نشان می‌دهد چراکه برای مثال ساخت یک کارخانه بزرگ 3 تا 4 سال زمان نیاز دارد و اگر امروز ما با سرمایه‌گذار همکاری کنیم، باید مدتی بگذرد تا این موضوع اثرش را در رشد درآمد مردم یا رشد اشتغال نشان دهد.
وی اظهار می‌کند: با این حال استمرار مشکلات مدیریتی معمولا سرمایه‌گذار را خسته می‌کند و عجیب نیست که از پی این خستگی، روند سرمایه‌گذاری کند شود و این موضوع اثرش را بر معیشت مردم نشان دهد. وقتی مالیات‌های سنگین و بی‌منطق به تولید سوار می‌شود، وقتی بانک‌ها با تولید همکاری نکنند و هنگامی که حل شدن مشکلات کوچک گاهی ماه‌ها طول بکشد، نباید تعجب کنیم که وضعیت اقتصادی استان رو به بدتر شدن برود.
منبع: همشهری
