کد خبر: ۳۶۷۱۰۳
تاریخ انتشار: ۰۶ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۹:۱۶ 25 January 2017
 پس از نام گذاری سیستان و بلوچستان به عنوان مقصد گردشگری کشور در سال 96، برخی همایش های ملی و بین المللی به سمت این استان سوق داده می شود و هر از چند گاهی نام استان در رسانه های کشور پررنگ تر دیده می شود. این آمد و شد مسئولان ارشد کشور به همراه خبرنگاران رسانه های مرکز تا حد زیادی می تواند نوع نگرش ها به این استان را تغییر دهد و سیستان و بلوچستان را از منطقه قرمز تردد و گردشگری خارج کند. اما بی اعتنایی برخی دولتی ها در مرکز به توان رسانه های بومی به نوعی فرصت سوزی بزرگ آنان محسوب می شود. فرصتی غنی و ارزشمند که یا مدیران ارشد کشور از آن بی اطلاع هستند یا تدبیر بر آن قرار گرفته است که از رسانه های بومی که چشم و چراغ مردم منطقه و از بهترین و موثق ترین منابع خبری مردمی هستند استفاده نشود و باز هم آن ها در کنج عزلت و بی توجهی قرار گیرند. متأسفانه به دفعات مختلف دیده شده است که رسانه های بومی و محلی از سوی برنامه ریزان ارشد کشوری و حتی مدیران استان در جایگاه های دست چندم قرار می گیرند و این گونه تداعی می شود که صرف اعزام خبرنگاران مرکز کشور و قرار گرفتن اخبار بر شبکه های خبری، نیاز اطلاع رسانی منطقه را مرتفع می سازد! این تفکر تا بدان جا نفوذ کرده است که در اکثر همایش های ملی و بین المللی که در استان ها از جمله سیستان و بلوچستان برگزار می شود نه تنها از خبرنگاران محلی برای شرکت دعوت نمی شود بلکه گاه اجازه ورود هم به آن ها داده نمی شود و اعتقادشان بر همان است که زمانی که پایگاه های خبری مرکزی در همایش هستند نیازی به بومیان نیست و آن ها می توانند اخبار نقلی شبکه ها و خبرگزاری ها را استفاده کنند. این تفکر اشتباه پایتخت نشینان نوعی بدسلیقگی و نادیده انگاشتن رسانه هایی است که همه ساله بار اطلاع رسانی کوچک ترین تا بزرگ ترین رخدادها را بر دوش می کشند و بی هیچ ادعایی در رکاب هستند و این تفکر، نوعی دهان کجی به جامعه خبری، مردم و شهروندان است به ویژه به رسانه های بومی و نمایندگان آن ها. نظیر این بی اعتنایی در همایش بین المللی معرفی فرصت های سرمایه گذاری و توسعه پایدار درسواحل مکران در چابهار به وضوح دیده شد به طوری که رسانه های بومی سیستان و بلوچستان در همایش بین المللی که در استان خودشان برگزار شد آن چنان نقش کم رنگی داشتند که نبودشان بیشتر احساس می شد و این نه از سر کوتاهی رسانه ها بلکه بی تدبیری مسئولان ها بود. فرصت سوزی مدیران ارشد وزارتخانه ها و چه بسا مدیران استانی در همراهی با این سیاست و اعتقاد آنان باعث ضربه به بدنه فرهنگی استان می شود. شاید مدیران ارشد پایتخت نشین از این ظرفیت بی اطلاع باشند اما سوال اینجاست که مدیران ارشد و رده بالای استانی چرا در مقابل این بی سلیقگی و نابرابری رسانه ای کلامی به زبان نمی آورند؟! چرا استاندار در مقام عالی ترین نماینده دولت و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی در جایگاه نماینده ارشد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که متولی رسانه هاست از حق و حقوق خبرنگاران و رسانه های بومی دفاع نمی کنند و سکوت را برمی گزینند؟! فرصت سوزی دیگر بس است. تلاش برای توسعه استان با بی اهمیت جلوه دادن رسانه های منطقه ای و بومی، پوچ و بی فایده است. گزینش و انتخاب رسانه نزدیک به دولت یا منتقد هم نباید دخیل باشد. چرا که هر رسانه بومی دارای مجوز، به قدر خود در توسعه استان مؤثر است اگر دیده و اگر تبعیض های کلان رسانه ای حذف شود.
منبع:روزنامه سیستان‌وبلوچستان 
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار