کد خبر: ۴۰۹۵۹۲
تاریخ انتشار: ۲۹ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۱:۰۶ 18 April 2017
مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی|یکی از ضعف‌های بزرگ انسان این است که منافع زودرس دنیا را بر آخرت ترجیح دهد.
این کار ضررهای زیادی دارد، از همه مهمتر این‌که نماز ما نماز حقیقی نمی‌شود و باحضو قلب ادا نمی‌شود. دنیا مانع می‌شود و حواس انسان به سمت دنیا می‌رود. مشاغل دنیا وارد نماز می‌شوند و نماز، سست و بی‌جان و بی‌روح می‌شود؛ 
اما آخرت را اگر بر دنیا ترجیح دهیم، مسلم است که آن‌وقت در دل ما اعمال و منافع دینی جای می‌گیرند، در قلب و فکر و ذهن ما یاد آخرت می‌آید. اعمال و احکام دینی با روح می‌شوند، حواس انسان پرت نمی‌شود.
حاصل‌شدن این کیفیت تلاش می‌خواهد، باید به آن توجه کنیم. نعمت‌های آخرت را تذکره کنیم، عذاب‌های الهی، سختی‌های سکرات موت و بی‌فایدگی و ناپایداری دنیا را در احادیث بخوانیم. 
دین با تلاش و کوشش و با اعمال و تلاوت می‌آید. برخلاف شأن مومن است که دنیا را بر آخرت ترجیح دهد.


اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۳۹ - ۱۳۹۶/۰۲/۰۲
چه زيبا گفته است ابو سعيد ابوالخير:
جمعيت كفر از پريشاني ماست
آبادي بتخانه زويراني ماست
اسلام به ذات خود ندارد عيبي
هرعيب كه هست از مسلماني ماست
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار