در حالی که مصرف سرانه شیر در کشورمان ناچیز و نگران کننده است و بارها کارشناسان تغذیه و بهداشت بر تبعات منفی آن تأکید کرده و خواستار اتخاذ تدابیری برای افزایش آن شده‌اند، خبر می‌رسد صادرات این محصول در دستور کار قرار دارد. صادرات، آن هم با نرخی کمتر!
در حالی که مصرف سرانه شیر در کشورمان ناچیز و نگران
کننده است و بارها کارشناسان تغذیه و بهداشت بر تبعات منفی آن تأکید کرده و
خواستار اتخاذ تدابیری برای افزایش آن شده‌اند، خبر می‌رسد صادرات این
محصول در دستور کار قرار دارد. صادرات، آن هم با نرخی کمتر!
به گزارش «تابناک»، سرانه مصرف شیر در ایران در مقایسه با مصرف این محصول در دیگر نقاط جهان، حکایت از تفاوتی فاحش و نگران کننده دارد؛ آنقدر که بر اساس آمار سازمان جهانیFAO سرانه مصرف شیر در ایران حدود 66 کیلوگرم در سال است، در حالی که میانگین جهانی مصرف شیر، 150 کیلوگرم است و این آمار در کشورهای توسعه یافته به 300 کیلوگرم در سال هم می‌رسد.
تفاوتی که دلایل بسیاری برای آن بیان می‌شود اما بی شک یکی از مهم ترین آنها، افزایش روزافزون نرخ شیر و دیگر فرآورده های لبنی در ایران است. اتفاقی که به تازگی بار دیگر رخ داده و افزایش نرخ برخی اقلام لبنی در بازار کشورمان را به همراه داشته که قطعا سبب ادامه روند کاهش مصرف شیر در جامعه ایرانی خواهد شد.
این در حالی است که به تازگی اخباری منتشر می‌شود که حکایت از صادرات شیر از کشورمان دارد. شیر که نه، شیر خشک که عمدتا از مازاد تولید شیر استحصال می‌شود و چندی پیش رسانه‌ها از صادرات 700 تن از آن به روسیه از گمرک فریدونکنار خبر دادند. حجم انبوهی که این پرسش را به وجود می‌آورد که با وجود کمبود شدید مصرف شیر در میان مردم ایران، چرا با این حجم مازاد شیر مواجه بوده‌ایم؟ آیا این موضوع ثابت نمی‌کند شیر در کشورمان به اندازه‌ای گران است که بسیاری از خانوارها امکان خریدش را ندارند و از خیر مصرف آن و فوایدش می‌گذرند؟
از سوی دیگر، کافی است بدانیم شیرخشک ویژه کودکان، یکی از محصولاتی است که کشورمان وارد کننده آن است و دست بر قضا، نرخ بسیار بالایی نیز دارد. با این ملاحظه، آیا بهتر نیست تدبیری بیندیشیم که مازاد تولید شیر در کشور و تبدیل آن به شیر خشک، به جای صادر شدن به دیگر کشورها، به تولید شیر خشک نوزادان منجر شود؟
همه این ابهامات در حالی مطرح است که تأمل در خبر صادرات شیر به روسیه، به نکات جالب توجه دیگری نیز منجر می‌شود. کافی است کمی در خبر منتشر شده دقیق شویم تا دریابیم هر کیلوگرم شیر خشک به ارزش 8000 تومان به روسیه فروخته شده است، حال آنکه هر کیلوگرم از این محصول، از 12 کیلوگرم شیر به دست می‌آید که در بازار داخلی به قیمت 1200 تومان و بیشتر به فروش می رسد.
بنابراین، به نظر می‌رسد در صادرات صورت گرفته، نرخی پایین تر از نرخ شیر مصرف داخلی در نظر گرفته شده است. آن هم در حالی که مصرف شیر در کشورمان آمار مواجهیم و همواره نرخ بالای این نوشیدنی، یکی از دلایل مهم رویگردانی مردم از مصرف آن عنوان می‌شود؛ نرخی که برای مشتریان خارجی کمتر است تا ایرانیان.
تردیدی جدی که با توجه به کاربردهای فراوان شیر خشک به عنوان یکی از مواد اولیه در تولید فرآورده های لبنی و دیگر محصولات غذایی، این پرسش را به وجود می‌آورد که چرا فرصت تولید این محصول را برای رشد و توسعه تولیدات داخلی غنیمت نمی‌شمریم و ارزان فروشی آن به دیگر کشورها را پی می‌گیریم؟