چیکو میوه ای ارزشمند در دیار سیستان و بلوچستان است که از خواص ویژه ای برخوردار است.
به گزارش پایگاه خبری اوشیدا؛ گاهی در میان انواع میوه ها‌ی صف کشیده جلوی دیدگان‌مان در میوه‌فروشی‌های لوکس، میوه‌ای جلب توجه می‌کند که به دلیل ناآشنا بودن آن برای ما، به راحتی از کنار آن عبور می‌کنیم اما بد نیست به ادامه‌ی این مطلب در این نگارش به دقت توجه فرمائید:
چیکو درختی است همیشه سبز با قامتی برافراشته و پهن و انشعابات کم که ارتفاع آن بین 5 -20 متر است و در شهرستان‌های سرباز، نیکشهر، قصرقند، فنوج، چابهار و کنارک و همچنین در بخش‌هایی از استان هرمزگان، کشت می شود.
سازگاری بسیار خوب این درخت با شرایط آب و هوایی و خاک‌های استان سیستان و بلوچستان و عملکرد مطلوب آن که در هر هکتار بین 10 تا 12 تن است، بهترین دلیل برای توسعه‌ی سطح زیرکشت این محصول می‌باشد.
این گیاه با نام «چیکو» در ایران و فیلیپین، «ساپودیلا» در انگلیس، «سان مانیلا» در اندونزی، «لاموت»» در تایلند، «چیکلی» در مکزیک، «چیکو زاپوته» در گواتمالا، مکزیک و ونزوئلا و «نازی بری» در جامائیکا شناخته می‌شود.
درخت چیکو با وجود رشد بسیار کند که تا زمان ثمردهی و بلوغ پنج سال به طول می‌انجامد، تا 80 سالگی همچنان محصول می‌دهد و درآمدزا است. درخت چیکو در برابر بادهای شدید مقاوم است و سرمای زیر صفر درجه را نیز به راحتی تحمل می‌کند.
قسمت گوشتی میوه‌ی چیکو در تهیه ی پودر خشک، شربت، مربا، سالاد میوه‌ای و ماست استفاده می‌شود. حفظ نمودن عطر و طعم میوه ی چیکو در عملیات فرآوری محصول مشکل است بوی معطر چیکو به خاطر وجود متیل بنزوآت و متیل سالیسیلات است.
از لاتکس درختان چیکو صمغی تولید می شود که در تهیه‌ی خمیردندان از آن استفاده می‌شود.
میوه‌ی نارس چیکو تانن فراوانی دارد که برای درمان اسهال مفید است و از برگ آن برای پایین‌آوردن فشارخون، درمان سرماخوردگی و سرفه استفاده می‌شود.
از شیرابه‌ی چسبناک چیکو در پرکردن دندان استفاده می‌شود و له‌شده‌ی هسته‌ی این میوه نیز ادرارآور و برای دفع سنگ کلیه مؤثر است.
اما از همه مهم‌تر، چیکو خاصیت ضدسرطانی دارد متخصصان در مطالعات خود مشاهده کرده‌اند که عصاره‌ی «متانولی» این میوه، حاوی «فیتوکمیکال‌ها»ی فعالی است که روی سلول‌های تومور تأثیر گذاشته و می‌تواند این سلول‌ها را از بین ببرد.
در حال حاضر 385 هکتار از 8000 هکتار میوه‌ای گرمسیری استان سیستان و بلوچستان، زیر کشت این درخت شاخه‌طلایی است که به دلیل ضعف اعتبارات دولتی در این بخش، به رغم تأکید کارشناسان کشاورزی بر توسعه‌ی آن، عملاً حمایتی صورت نمی‌گیرد.
تولید و تحویل نهال شناسنامه‌دار به کشاورزان، آموزش کشاورزان و کمک به بازاریابی این میوه‌ی هزارنقش، می‌تواند سهم این میوه را در سبد میوه‌ی خانوارهای ایرانی افزایش دهد و سلامت برای‌شان به ارمغان آورد.