مسئولین محترم، روزه سکوت؛ تا کجا؟/ لااقل ابراز همدردی کنید

به گزارش خبرنگار تابناک سیستان و بلوچستان از محل ایران پلاست دوازدهم، این روزها تهران شاهد یکی از رویدادهای بین‌المللی مهم در حوزه صنعت پلاستیک و پتروشیمی بود که برخلاف ادوار پیشین به دلائل مختلف از رونق پایینی برخوردار بود، به گونه‌ای که خلوتی نمایشگاه کاملا ملموس بود. بسیاری از غرفه‌داران و مشارکت‌کنندگان در این نمایشگاه که هر دوسال به همت شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران برگزار می‌شود از خلوتی این نمایشگاه گله‌مند بودند که البته علل آن در جای خود قابل تحلیل و بررسی است.

از استان سیستان و بلوچستان نیز شرکت توسعه پتروشیمی نگین مکران به عنوان متولی ساخت و راه‌اندازی سومین قطب پتروشیمی کشور در سالن اصلی این نمایشگاه حضور داشت که البته با توجه به مباحثی که در استثنا شدن چابهار از تحریم‌های آمریکا در موضوع سرمایه‌گذاری مطرح شده است، هاب سوم پتروشیمی چابهار مورد توجه بود و شاهد رونق نسبی بهتری در این غرفه بودیم.

این قبیل رویدادها عموما شاهد بازدید مقامات ارشد دولتی، حاکمیتی و روسای سازمان‌های عالیست و بالطبع سوژه مناسبی برای عکاسان و خبرنگاران ایجاد می‌کند؛ خصوصا در شرایط نابسامان کنونی اقتصادی که بنا به فرموده مقام معظم رهبری و نیز به عقیده بسیاری از کارشناسان سهم سوء مدیریت داخلی در آن بیش از آثار سوء تحریم ها می‌باشد.

داشتن سوژه از شرایط و حضور مقام مسئول اصحاب رسانه را به عنوان رابط بین مردم و مسئولین، به سمت این مقامات برای پرسش‌هایی عموما در حوزه اقتصادی در این قبیل رویدادها سوق می‌دهد.

این روزها که سرمای زمستانی بر قامت اقتصاد کلان کشور حس می‌شود، تاجایی که مغز استخوان اقتصاد خرد و خانواده‌ها را نیز تحت تاثیر قرار داده، یک همدردی ساده، یک پاسخ "در تلاشیم"، یک جواب کوتاه "ما هم زندگی‌مان تحت تاثیر است" بالاخره خود مرحمی بر آلام است، نه اینکه با صلابت و روی فراخ می‌فرمایند "مصاحبه نمی‌کنم"، "با روابط عمومی هماهنگ شود"، "صحبت‌هایمان در سایت موجود است"، "اگر لازم باشد کنفرانس خبری می‌گذاریم".

مسئول عزیز، پدر آمرزیده، اینکه جنابعالی در بین چند محافظ و تیم تشریفات در تردد هستی به واسطه خون شهدایی است که این مردم و پابرهنگانی داده‌اند که اکنون تلخی تصمیمات جنابعالی را در جیبشان و سر سفره‌هایشان حس می‌کنند. اکنون حق این مردم است که بپرسند چرا؟ بدانند تا کی قرار است این وضع را شاهد باشند؟ اگر اکنون موقع انتخابات بود هم باز اینگونه شیک و مجلسی و از روی شکم سیری جواب می‌دادید؟

به یاد دارم در ایام پیش از انتخابات ریاست جمهوری دور دوم جناب آقای روحانی، یکی از وزرای محترم کابینه را در نمایشگاه IPF تهران دیدم و از ایشان سرپایی سوال پرسیدم. ایشان با روی گشاده عذرخواهی نمود که باید به یکی از کمیسیون های مجلس برود، اعتراض کردم که 2000 کیلومتر از سیستان و بلوچستان آمده ام که بپرسم برای امیدی که در دل مردم استان سیستان و بلوچستان ایجاد کرده‌اید چه تدبیری دارید، نباید اینگونه پاسخ بشنوم، مردم به سراغ رسانه می‌آیند. ایشان از یکی از همراهان خواست با فلان کمیسیون مجلس تماس بگیرد و جلسه را یک ساعت به تاخیر بیاندازد و مصاحبه مفصلی به حرمت مردم سیستان و بلوچستان نمود و گفت باید به مردم گزارش داد، برای جلسه همیشه وقت هست؛ حال چطور است که از همین تریبون اینگونه سرد استقبال می‌کنید؟

مطمئنا همه در تلاشید؛ در این شکی نیست. بی شک دشمن مکار در کمین است و تلاش کرده تا آسیب بزند و اقتصاد را به اینجا و حتی بدتر برساند، در این هم شکی نیست، شک نداریم که خیانت و دزدی و اختلاس سیستمی وجود ندارد و با معدود موارد نیز به درستی دستگاه‌های نظارتی، اطلاعاتی و قضایی برخورد می‌کنند، ولی خوب چرا اکنون مدت‌هاست در سکوت به سر می‌برید؟ باور کنید مردم فقط دنبال اخبار خوب نیستند، همین که بدانند عده‌ای در تلاش برای حل مشکل هستند هم عالیست، گزارش عملکردتان را از آنها دریغ نکنید. بزرگواران، عزیزان، مردم چیز زیادی نمی‌خواهند، گاه یک همدردی، گاه بیان اینکه کسی به فکر شما هست، گاه همین بیان ساده نیز مرحمی است هرچند موقت بر دل همین ولی نعمتانتان. مسئول عزیز، لطفا روزه سکوتت را بشکن.