هرچند حادثه مذکور در آنسوی مرزها و در افغانستان رخ داده است، لیکن شاید فرصتی برای یادآوری چند نکته باشد؛ چرا که همه ساله افراد بسیاری در اثر بیاحتیاطی در کار با سلاح (چه مجاز، چه غیر مجاز) دچار صدمات شدید شده یا جان خود را از دست میدهند. کسانی که از نزدیک با سلاحهای جنگی و شکاری آشنایی دارند به خوبی میدانند که اسلحه به هیچ عنوان شوخیبردار نیست و به عبارتی نخستین اشتباه، آخرین اشتباه خواهد بود.
نکته بعد اینکه از آنجایی فلسفه اسلحه، اقدام به هلاکت شکار یا دشمن از فاصله دور است، هرگونه تیراندازی غیرعمدی ناشی از شوخی یا بیاحتیاطی به علت نزدیکی فاصله، اثرات و جراحات عمیقی را بر جای میگذارد که در بیشتر موارد قابل جبران نیستند.