معاون پژوهشی دانشکده جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی دانشگاه سیستان و بلوچستان گفت: دریای عمان نسبت به خلیج فارس دارای شوری کمتری است.
دکتر غلامرضا نوری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه سیستان و بلوچستان، با بیان این مطلب افزود: دومین عامل هیدرودینامیکی دریای عمان شوری آب دریا می باشد، موقعیت این دریا در محدوده شمالی اقیانوس هند که موجب ارتباط مستیم آن با آبهای اقیانوسی گردیده باعث شده به مقادیر متوسط شوری اقيانوس های جهانی نزدیکتر باشد.
عضو هيات علمي دانشگاه سیستان و بلوچستان در ادامه گفت: بیشترین میزان شوری آب دریای عمان مربوط به عمق صفر با مقدار 75 و 36 گرم بر لیتر و کمترین آن مربوط به عمق 3 هزار متر می باشد.
به گفته نوری، همزمان با افزایش عمق از میزان شوری دریای عمان کاسته شده است، در فصل تابستان به دلیل گرم شدن هوا، وجود مانسون تابستانه، تبخیر شدید و کمبود بارندگی میزان شوری بیشتر از فصل زمستان بوده است و این مقدار در فصل تابستان در خورها بیشتر از مکان های دیگر است.
وی اظهار کرد: بیشترین میزان شوری در ایستگاه های منطقه مطالعاتی مربوط به جنوب شرقی ترین ایستگاه یعنی گواتر می باشد که این به دلیل تاثیر بیشتر مونسون تابستانه در این منطقه می باشد.
وی ادامه داد: در سرتاسر منطقه دریای عمان، آبهای سطحی از نظر اکسیژن در حد اشباع هستند و مقادیر دقیق آن متاثر از میزان درجه حرارت و شوری است.
نوری در پایان ذکر کرد: میزان متوسط اکسیِژن سطح آب دریای عمان در فصول مختلف برابر با 4 و 5 میلی گرم در لیتر است که در مناطق ساحلی متفاوت تر است.